Kościół Wniebowzięcia NMP w Redzie 

Początki świątyni pochodzą jeszcze z XII wieku, kiedy to wzniesiono pierwszą budowlę o charakterze duchowych w mieście. Kościół Reda wykonany był z drewna i powstał z funduszy książąt pomorskich. Obiekt uchronił się przed wieloma katastrofami, wliczając w to tragedię potopu szweckiego. Jednakże, wydarzenie to spowodowało całkowite wyludnienie, w związku z czym kościół musiał zostać zamknięty. Działająca na terenie kościoła parafia Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Redzie została przeniesiona wówczas do Rumi. Zamknięty kościół uległ całkowitemu zniszczeniu w wyniku pożaru w XVII wieku, z czego ocalone zostały tylko dwie figury świętych Piotra i Pawła.

Kościół Wniebowzięcia Reda – obecna świątynia

Na przełomie XVIII i XIX wieku został wzniesiony drugi kościół z muru pruskiego, który pod koniec XIX wieku został rozebrany. Obecnie Kościół Wniebowzięcia NMP w Redzie jest trzecią budowlą, która została wzniesiona w latach 1901-1903 w stylu neogotyckim. Fundusze, w ramach których odbyło się powstanie kościoła, zostały wykorzystane z państwowych i parafialnych datków. Oficjalna nazwa wezwania świątyni została konsekrowana przez biskupa Jakuba Klundera cztery lata po jej wzniesieniu.  

Kościół Reda – styl i architektura

Świątynia wyróżnia się na tle innych neogotyckich budowli wysoką, strzelistą wieżą, w której znajduje się dzwonnica. Duże wrażenie wśród turystów robią obecne na zewnętrznej elewacji trzy tablice pamiątkowe. Dwie z nich wspominają poległych w II wojnie światowej mieszkańców Redy oraz tych, którzy zginęli z rąk niemieckich faszystów. Na trzeciej zaś tablicy znajduje się cytat z kardynała Stefana Wyszyńskiego, który zapiera dech w piersiach. Cytat brzmi: Sztuką jest umierać dla Ojczyzny, ale największą sztuką jest dobrze żyć dla niej. 

Herb Redy a Kościół Reda

Kościół Wniebowzięcia Reda stanowi główny motyw herbu miasta, co jest dużym wyróżnieniem dla obiektu. Zatwierdzenie herbu Redy nastąpiło w 1996 roku przez uchwałę Rady Miejskiej. Herb przedstawia biały kościół położony na tle trzech żółtych wzgórz w polu o kolorze błękitu. Trzy wzgórza symbolizują znajdujące się w okolicy miasta wzniesienia oraz trzy części: Ciechocino, Pieleszewo i Redę. Błękitne pole herbu jest symbolem rzeki przepływającej przez miasto. Ówczesny herb Redy przedstawiał kolorowy kwiat w białej głowicy oraz stanowił motyw kaszubskiego haftu.

Kościół Reda – parafia Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny

Pierwsza parafia pw. świętych apostołów Piotra i Pawła ma swoje początki w XII wieku. Powstały wówczas mały, drewniany kościół Reda położony był w miejscu obecnych sal katechetycznych. Wielkim wydarzeniem dla kościoła była prośba ówczesnego proboszcza parafii ks. Arnolda Goetze w roku 1957. Ksiądz był wielkim czcicielem Najświętszej MAryi Panny, w związku z czym poprosił władze kościoła o zmianę patronki. Prośba została pozytywnie rozpatrzona, co ucieszyło nie tylko księży, ale również mieszkańców miasta Reda.